Gast schreef:
Of een persoonlijkheidskenmerk dat volgens de hulpverleners die wij ooit zagen voor onze zoon eigenlijk onder het autismespectrum valt. HSP was volgens hen gewoon een andere bewoording voor autisme, in het leven geroepen door en voor ouders die dergelijke diagnose niet zagen/zien zitten. Die overgevoeligheid is nl. iets dat typisch voor problemen zorgt bij mensen met autisme, iets tastbaars waarvoor men effectief hulp zoekt. Ik zou er een en ander over lezen, zowel over HSP als over autisme bij normaal begaafde mensen, want ik heb al meermaals mensen die zwaar afstreden dat autisme mogelijk was, en hun kind enkel HSP wilden noemen, na verloop van tijd toch aangaven dat het kind in kwestie toch een autismediagnose kreeg en eindelijk op een correcte manier geholpen werd.
Dat denk ik er ook over.
Ik heb ook een kennis die haar kind zelf de diagnose HSP heeft gegeven, maar dat kind verschilt amper van mijn auti-kinderen.
Moeder behandelt haar kind ook (onbewust) als een kind met autisme.
Maar als ik haar daarop wijs dan 'wil kind zich niet laten testen op autisme' en 'heeft kind geen probleem zo lang iedereen er maar rekening mee houdt', ja op die manier mankeert niemand iets natuurlijk
En inderdaad is autisme bij kinderen met een gemiddeld/hoger IQ en met een relatief hoge zelfredzaamheid zwaar onderkend.
Terwijl die kinderen het best wel zwaar hebben: de wereld draait op een manier die niet de hunne is, maar door hun zelfredzaamheid wordt de lat voor hen even hoog gelegd én hun problematiek/eigenheid wordt vaak niet of zeer laat onderkend.
Dat - excusez-le-mot - gezever over HSP vind ik dan ook een zeer kwalijke zaak, het klinkt bijna als iets hips, naast de bakfiets en de borstvoeding-tot-eerste-leerjaar, maar het zet die zogenaamde HSP-kinderen wel de in kou.
