Een vriendin van me werkt in een CGGZ en is echt wel een capabel iemand. Werkt vooral met tieners die het moeilijk hebben, in teamverband (kan als het nodig is dus extra input vragen aan collega's). Belangrijkste is dat het klikt met het kind dat begeleiding nodig heeft.

Een UZ zonder (gekende) voorgeschiedenis lijkt mij een beetje schieten met een kanon op een mug.

Je zal veel langer moeten wachten voor je terecht kan, als dat al mogelijk is.
In mijn ervaring is dergelijke hulp stapsgewijs: huisarts-CGG/psycholoog- en dan pas hogerop, tenzij er acuut gevaar is voor je kind zelf of zijn omgeving, maar wat je vertelt wijst daar precies niet direct op.

Ik zou echt laagdrempelige hulp zoeken, dan kun je wrs. veel sneller terecht en die mensen verwijzen echt wel door als ze nog maar vermoeden dat er meer aan de hand is.

Ik hoorde nog nooit van het CGG
Ik zal het effe googlen

Dat is een goeie tip. Heb er eentje in onze buurt. kostprijs veel minder als bij onze psycholoog in de buurt.
Jullie zijn content dus van deze opvolging ( GCC) ?

Mij werd daar dr. Ann Oostra aangeraden, maar dat is kinderneurologie. Voor als je een onderliggende problematiek als ass, dcd, add vermoedt.
Afspraak via afdeling in UZ Gent: 09 332 24 30

Ik zit hier enorm veel te googlen.
Misschien niet goed, maar ik denk dat dit veel bezorgde mensen doen zeker.
Waar ik me in aan het verdiepen ben is bipolaire stoornis. Dit doet me soms wel nadenken. Iemand ervaring mee ?

Geen ervaring met bipolaire stoornis maar wel de raad om te stoppen met googelen.

Meestal is er niks ernstigs aan de hand, kan je kind met een paar gesprekken terug verder.
Maar als jij nu zit te panikeren, pikt je zoon dit op, en dat zal hem alleen maar banger en verdrietiger maken.

Ik heb zelf een kind met vrij zware psychiatrische diagnose (nu wel stabiel maar het is ooit anders geweest) en geloof me, als er echt iets serieus aan de hand is, heb je nog tijd genoeg om te panikeren.

Je kind heeft vooral een rots in de branding nodig, door wie hij gaat geloven dat alles goed komt. Dat kun jij niet voor hem zijn als je gaat googelen.

Ik ben nu de rots voor hem ..
Maar zit toch met veel vragen
Bedankt aan wie me de tip gegeven geeft ivm CGG. Ik heb deze namiddag al een afspraak.
normaal moest ik 5 weken wachten bij onze psycholoog in de buurt. bij CGG mag ik al gaan. Dus bedankt voor de tip. Mijn zoon is ondertussen wel al veel beter. Hij was enorm neerslachtig geweest. Zag alles zwart. Nog nooit meegemaakt met hem. Niet leuk om je kind zo zien te huilen ...,

Ik was ook degene die het CGG tipte, fijn dat je zoon al zo vlug terecht kan.
Ik denk dat het feit dat hij al 's kan praten met iemand die niet emotioneel betrokken is hem al veel deugd kan doen.

Succes ermee

Ik zag dat je een hele tijd geleden erg bezorgd was over het feit dat je kinderen op scoutskamp gingen en je maar nooit wist of er mss pedofielen in de buurt gingen zijn... Klopt dat?
Ben je zeker dat je soms niet overbezorgd bent? Of dat je je eigen angsten niet overzet op je kinderen?

Nu, in ieder geval is het goed dat je zo rap hulp gevonden hebt. Hopelijk praten ze ook eens met jou, maar dat zal wel zeker?

De kogel is door de kerk.
MIjn zoon heeft HSP
Overgevoeligheid

De kogel is door de kerk precies... Je doet alsof het de diagnose voor een aandoening is. Overgevoeligheid is een karaktertrek, meer niet.

een kenner zou men denken; kan het niet wat vriendelijker; axelle is daar ook niet mee geholpen

Haar zoon zou hier moeten komen schrijven, iedereen is/was hier hoogsensitief. Verklaart waarom er nog zo weinig overschieten mss.

viewtopic.php?f=8&t=15959&hilit=HSP

Of een persoonlijkheidskenmerk dat volgens de hulpverleners die wij ooit zagen voor onze zoon eigenlijk onder het autismespectrum valt. HSP was volgens hen gewoon een andere bewoording voor autisme, in het leven geroepen door en voor ouders die dergelijke diagnose niet zagen/zien zitten. Die overgevoeligheid is nl. iets dat typisch voor problemen zorgt bij mensen met autisme, iets tastbaars waarvoor men effectief hulp zoekt. Ik zou er een en ander over lezen, zowel over HSP als over autisme bij normaal begaafde mensen, want ik heb al meermaals mensen die zwaar afstreden dat autisme mogelijk was, en hun kind enkel HSP wilden noemen, na verloop van tijd toch aangaven dat het kind in kwestie toch een autismediagnose kreeg en eindelijk op een correcte manier geholpen werd.